Podstawa leczenia choroby wrzodowej jest zmniejszenie kwasowości soku żołądkowego. Można to osiągnąć dobierając takie potrawy, aby w jak najmniejszym stopniu pobudzały wydzielanie kwasu solnego w żołądku i jak najsilniej go neutralizowały. W okresie zaostrzenia choroby z ostrymi i uporczywymi bólami stosuje się dość rygorystyczną dietę, podając co godzinę małe porcje mleka z dodatkiem chudej śmietanki i ewentualnie białko jaja.

Nie należy spożywać więcej niż 1 litr mleka dziennie. Dietę taką stosuje się przez krótki okres, a później wystarczająca jest dieta łatwo strawna. Głównymi zasadami leczenia choroby wrzodowej jest częste przyjmowanie małych posiłków (co 2-3 godz.), unikanie potraw wzmagających wydzielanie soku żołądkowego (rosoły, sosy, ostre przyprawy, kawa mocna herbata, potrawy smażone, pieczone, wędzone, tłuste, kwaśne, razowy chleb) i zwiększanie ilości spożywanych potraw białkowych, które dobrze neutralizują kwas solny.

Ostre zapalenie żołądka przebiegające z bólami w nadbrzuszu, wymiotami, dość często z krwawieniem, występuje najczęściej po nadużyciu alkoholu, zażywaniu salicylanów, stresach, rozległych oparzeniach skóry i wymaga leczenia dietetycznego takiego jak przy zaostrzeniu choroby wrzodowej. Przewlekłe zapalenie żołądka daje objawy podobne jak choroba wrzodowa i powinno być leczone dietą łatwo strawną.